Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo mało wyrafinowana polityczna agitka. 95 % książki dotyczy wyłącznie ofiar nacjonalistów. O ofiarach republikanów autorka ''przypomniała sobie'' na ostatnich kilku stronach. Cóż, można i tak. Widać czternastu zabitych przez oddziały nacjonalistyczne baskijskich księży jest dla autorki ważniejsze, niż 60 000 ofiar czerwonego terroru. Bez żadnej żenady zestawia tych czternastu ludzi z blisko siedmioma tysiącami zamordowanych przez republikanów przedstawicieli kleru. Czuć tu fałszywą symetrię. Autorka z namaszczeniem pisze słownie te liczby, a ofiary po stronie narodowej zbywa ''tyle-a-tyle procent''. Ot, tak, żeby umniejszyć. Bo jeszcze okazałoby się, że ci ''biedni'' hiszpańscy republikanie, obrońcy ludu i demokracji, zachowywali się jak szwadrony śmierci w Kambodży.

Bardzo mało wyrafinowana polityczna agitka. 95 % książki dotyczy wyłącznie ofiar nacjonalistów. O ofiarach republikanów autorka ''przypomniała sobie'' na ostatnich kilku stronach. Cóż, można i tak. Widać czternastu zabitych przez oddziały nacjonalistyczne baskijskich księży jest dla autorki ważniejsze, niż 60 000 ofiar czerwonego terroru. Bez żadnej żenady zestawia tych...

Generalnie Żołnierze Wyklęci to były brutalne bandziory, motłoch bez wykształcenia, co to miał krzyż na piersi i brauning w kieszeni. Ich głównym zajęciem było zabieranie kołder dzieciom i bicie Białorusinów. Oczywiście ich ofiary bez wyjątku były niewinne, wiadomo - jak Białorusin dostał kulkę, to tylko z powodu pochodzenia. A że w kieszeni była jeszcze legitymacja partyjna PPR, zaświadczenie o służbie w Armii Czerwonej, czy donos do miejscowego UB? Oj tam, panie, kto by to liczył! Ani chybi to, że po prawosławnemu się żegnał, było powodem. Opowiada o tym m.in. pan Anatol. Pan Anatol urodził się co prawda w 1946 roku, ale nie szkodzi. On doskonale wszystko pamięta. A jak nie pamięta, to mama mu powiedziała.

Generalnie Żołnierze Wyklęci to były brutalne bandziory, motłoch bez wykształcenia, co to miał krzyż na piersi i brauning w kieszeni. Ich głównym zajęciem było zabieranie kołder dzieciom i bicie Białorusinów. Oczywiście ich ofiary bez wyjątku były niewinne, wiadomo - jak Białorusin dostał kulkę, to tylko z powodu pochodzenia. A że w kieszeni była jeszcze legitymacja...

''Na użytek strategii artywistycznej ukułam pojęcie pamięci nomadycznej, pamięci jako kłącza. (...) Pierwszą aplikacją tego pojęcia była wymazywana pamięć o Dąbrowszczakach, ochotniczkach i ochotnikach Brygad Międzynarodowych - przeniosłam ją w przestrzeń publiczną. Przejmując kluczowy, założycielski dla narracji nacjonalistycznej mit Żołnierzy Wyklętych, squeerowałam [???] go, wprowadzając do obiegu społeczno-politycznego kategorię Wyklętych wśród Wyklętych''

Czyli fioletowowłosa autorka i jej wynurzenia, brzmiące jednakowo z sowiecką nowomową. Dwaplusbezdobrze. Książka bełkot, autorka też bełkot. W dodatku skrajnie skażony ideologicznie na lewo.

''Na użytek strategii artywistycznej ukułam pojęcie pamięci nomadycznej, pamięci jako kłącza. (...) Pierwszą aplikacją tego pojęcia była wymazywana pamięć o Dąbrowszczakach, ochotniczkach i ochotnikach Brygad Międzynarodowych - przeniosłam ją w przestrzeń publiczną. Przejmując kluczowy, założycielski dla narracji nacjonalistycznej mit Żołnierzy Wyklętych, squeerowałam [???]...